شهید انتظاری، موقعیت، مکانی برای آموزش آبی ـ خاکی نیروهای تیپ مستقل پیادۀ ۱۸ الغدیر در حدود چهلکیلومتری شمال شهر خرمشهر و در پانصدمتری جنوب روستای امالسواد.
تیپ مستقل ۱۸ الغدیر* این موقعیت را برای آموزش قایقرانی، سکانداری، تعمیر و نگهداری تجهیزات موتوری و دریایی برپا کرد؛ سپس آن را در اختیار واحد یگان دریایی* قرار داد و فرماندهان تیپ برای نکوداشت نام فرمانده شهید گردان امام علی(ع) (هراتیزاده) آن را شهید انتظاری نامگذاری کردند. این موقعیت بهسبب همجواری با رودخانۀ کارون و محصور بودن پیرامون آن با خاکریز از امنیت مناسب هوایی در مقابل تهدید هوایی ارتش بعث عراق برخوردار بود (همو؛ رنجبر).
یگان دریایی پسازآنکه این موقعیت را در اختیار گرفت، بهتدریج بخشی از تجهیزاتش مانند قایق، اسکلههای شناور و ابزارهای آموزشی را به همراه وسایلی چون کانکس و کانتینر برای انبار و تعمیر قایقها به آنجا انتقال داد؛ سپس نمازخانهای با درختان نخل، بنا و ساختمانهای ویرانشده که از قبل در آنجا وجود داشت را بهمنظور نگهداری وسایل و انبار تدارکات بازسازی کرد (کلانتری سرچشمه، ص ۱۵). در این موقعیت امکانات رفاهی چندانی وجود نداشت، وعدههای غذایی نیروها از جایی دیگر تأمین و آب آشامیدنی هم با تانکر به آنجا حمل میشد؛ اما برای حمام و سرویس بهداشتی چاه آبی حفرشده بود (هراتیزاده). از این موقعیت گاهی برای آموزش قایقسواری و تمرین عملیات آبی ـ خاکی یگانهای تیپ الغدیر به مدت یک هفته استفاده میشد (همو؛ رنجبر؛ روحپرور). این موقعیت تا ۱۳۷۱ ش در اختیار این تیپ بود و پسازآن، به نیروی زمینی ارتش تحویل داده شد (همو).
مآخذ: رنجبر، عباس (فرمانده گردان مهندسی رزمی تیپ الغدیر)، مصاحبه با مؤلف، ۲۹ آبان ۱۳۹۹؛ روحپرور، محمدمهدی (فرمانده گروهان قیس بن مسهر از گردان انصارالمؤمنین)، مصاحبه با همو، ۲۸ آبان ۱۳۹۹؛ کلانتری سرچشمه، محمدرضا، شیران الغدیر و یادمانهای جنوب، یزد: سیدعلیزاده، ۱۳۹۳ ش؛ هراتیزاده، محمدمهدی (فرمانده یگان دریایی تیپ الغدیر)، مصاحبه با مؤلف، ۲۹ آبان ۱۳۹۹.
/جواد مجیدی بغدادآباد/